Wraz z przybyciem ukraińskich dzieci do polskich szkół nauczyciele zostali postawieni – po raz kolejny – przed wielkim wyzwaniem. Na początku konfrontowaliśmy się z traumą, stresem, barierą językową, troską o samopoczucie nowych uczniów. Baliśmy się, czy poradzimy sobie w kontakcie z dzieckiem po doświadczeniu wojny. Teraz pierwszy szok minął, ale pozostała bariera językowa i coraz bardziej palące pytania: jak uczyć? jak sprawdzać wiedzę? jak wymagać? Czy należy oceniać uczniówCzytaj dalej ⟶
Tag: pedagogika
C’mon C’mon – film o dobrym wychowywaniu dzieci?
Wróciłam niedawno z kina z seansu “C’mon c’mon”. W krótkiej wymianie SMS-ów z koleżanką wykrystalizowało mi się kilka wniosków pedagogicznych, którymi chciałabym się podzielić. Tekst nie będzie pretendował do miana kompletnej recenzji” To kilka nieuczesanych myśli pedagoga biegnących truchcikiem wokół treści filmu. Uwaga! Spoiler! Artykuł zdradza fabułę filmu.
Personalizm w wychowaniu – co musisz wiedzieć na dobry początek?
Opisałam już, na czym polega koncepcja wychowania indywidualistycznego oraz opartego na kolektywiźmie. Korzystałam z przykładów skrajnych i jednolitych, aby dobrze pokazać różnice między tymi nurtami oraz wyraźną odrębność personalizmu w wychowaniu. Pedagogika personalistyczna jest bowiem tym, co wybrałam, co lubię i co umiem robić. Bardzo chciałabym jak najwięcej osób zarazić miłością to tego stylu wychowawczego. Zatem przedstawiam Państwu gościa honorowego wychowujemy.com.pl: PERSONALIZM W WYCHOWANIU! Skąd się wziął personalizm?Czytaj dalej ⟶
Grupa ważniejsza niż dziecko – nurty kolektywistyczne w wychowaniu
Na jednym krańcu osi znajdujemy nurty indywidualistyczne w wychowaniu, na drugim krańcu – teorie z nurtów kolektywistycznych. Opierają się one na odwrotnych założeniach. Kolektywizm głosi przede wszystkim, że grupa będzie zawsze ważniejsza niż jedno dziecko. Na tym fundamencie wznosi się gmach wychowania czysto behawioralnego, czyli w sumie… tresury dzieci.
Dziecko (i to tylko Twoje) jest najważniejsze – indywidualizm w wychowaniu
Aby świadomie i mądrze poruszać się po oceanie pomysłów wychowawczych, w pierwszej kolejności trzeba poznać trzy główne nurty: indywidualistyczny, kolektywistyczny i personalistyczny. Ich specyfikę najłatwiej poznać, badając różnice pomiędzy nimi oraz koncertując się – przynajmniej na początku – na poglądach jednolitych i skrajnych. Dlatego zaczniemy od antypedagogiki, która głośno i wyraźnie ogłasza, że dziecko jest najważniejsze, ale rozumie to w specyficzny sposób…